Bóbrka
-
Neogotycki kościół wybudowany w 1905 roku według planów architekta Teodora Talowskiego. W świątyni zamieszczone są witraże wykonane w latach 1907 -1908 według projektów Stefana Matejki i Józefa Ostrowskiego. Wnętrze kościoła zdobi polichromia namalowana przez Juliana Krupskiego w 1915 roku.
- Przy rozwidleniu dróg (jadąc z Bobrki od strony Zręcina) umiejscowiony jest obelisk wzniesiony w hołdzie żołnierzom I Armijnego Korpusu Czechosłowackiego poległym w walkach w 1944 roku o wyzwolenie tej miejscowości.
- cmentarz rzymskokatolicki z połowy XIX w. z kaplicą z 4 ćw. XIX w.
- Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce jest obiektem unikalnym w skali światowej. Powstało na miejscu najstarszej w świecie kopalni ropy naftowej, założonej w 1854 roku, przez Ignacego Łukasiewicza - ojca polskiego i światowego przemysłu naftowego. Celem założenia Muzeum była idea zachowania i ocalenia przed zniszczeniem autentycznych budynków, maszyn, urządzeń, narzędzi, dokumentów o polskim przemyśle naftowym.
Na teren Muzeum przeniesiono z innych starych kopalń Podkarpacia szereg zabytkowych urządzeń, które rozmieszczono w trzech sektorach:
1. Górnictwa naftowego.
2. Przemysłu rafineryjnego.
3. Gazownictwa.
Zwiedzając Muzeum można zobaczyć obiekty pochodzące jeszcze z czasów Ignacego Łukasiewicza:
- unikalne w skali światowej, nadal czynne kopanki ropne („Franek” i „Janina”)
- szyb „Franek” 1860 r.
- szyb „Janina” 1878 r.
- obelisk z 1872 r., upamiętniający założenie kopalni Bóbrka w 1854 roku
- kuźnia kopalniana (1854 r.)
- warsztat mechaniczny (1864 r.)
- zrekonstruowana wiertnica ręczna (1862 r.)
Wiertnica ręczna - kotłownia wyposażona w kocioł parowy (1867 r.)
- kieraty do pompowania z XIX/XX w. oraz lata 20/30-te XX w.
- kopanka nr 15 1860-1870 r.
W zabytkowym budynku administracyjnym tzw. Domu Łukasiewicza (1850-1870 r.) można zobaczyć:
- pamiątki związane z Ignacym Łukasiewiczem
- rekwizyty, symbole tradycji naftowych
Chorkówka
- spichlerz 3 ćw. XIX w
- pozostałości parku 2 ćw. XIX w. obok banku
Kobylany
- Murowany kościół pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii wybudowano w 1775 roku w miejsce starego. Posiada on cechy barkowe, z bogatym wnętrzem. Otoczony jest wysokim murem.
- Obok pomnik poległych w czasie I wojny światowej i wojnie polsko -bolszewickiej 1919-1920.
- Na miejscowym cmentarzu nagrobek powstańca z 1863 roku i grobowiec w kształcie kurhanu z kryptą podziemną Peszyńskich i Sulimirskich.
-
Dwór Sulimirskich, który sięga kilku stuleci i związany jest ze znanymi rodami. Park z 300-letnimi dębami. Kilkusetletnie drzewa, będące pozostałością dawnego założenia dworskoparkowego są potwierdzeniem tego faktu. W 1935 r. Sulimirscy przystąpili do budowy drewnianego, wschodniego skrzydła dworu, o czym informuje data wyryta na belce w salonie. Parterowy dwór na planie prostokąta, fasadą orientowany, stanął na miejscu wcześniejszego budynku. Dostawiony został od pn.-zach. do istniejącego murowanego, piętrowego budynku, który powstał najprawdopodobniej na pocz. XX w. Od tej strony w naroże dworu włączono, najstarszą część z poddaszem mieszkalnym, bliżej nieokreślonego obiektu. Z tej części schody w holu prowadziły na poddasze, i stąd do wyższych kondygnacji murowanego skrzydła. powstał więc budynek tworzący plan litery „L” – z tarasem na styku skrzydła wschodniego i skrzydła północnego. W ramach „Odnowy wsi Kobylany” park przy dworze został zagospodarowany. Powstał plac zabaw dla dzieci, altanka, żwirowe alejki z ławeczkami. Zadbano także o zabytkowe drzewa a także zasadzono nowe rośliny.
Kopytowa
- Muzeum Kultury Szlacheckiej – Dwór w Kopytowej (2 ćw. XIX w.), który obecnie spełnia rolę muzeum wnętrz dworskich. Jego wyposażenie obejmuje okres od końca XVIII wieku do lat 60-tych wieku XIX. Ekspozycję stanowią pamiątki z powstań narodowych, meble, malarstwo polskie i obce, kobierce i bibeloty. Podział wnętrz został urządzony według typowych kanonów obowiązujących w epoce. Dla zwiedzających udostępniono następujące pomieszczenia: sień ze zbiorami trofeów myśliwskich oraz broni, kuchnia z oryginalnym wyposażeniem (zabytkowe naczynia i przybory kuchenne), pokój kredensowy, jadalnia, alkierz, salon z kolekcją portretów szlacheckich oraz gabinet właścicieli z oryginalnym kantorem dworskim i biblioteczką. Ponadto zwiedzający mogą zapoznać się z historią dworu, obyczajów szlacheckich i przedmiotów w nim znajdujących się;
Sulistrowa
- park z 1 ćw. XIX w.
Zręcin
- Kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa I Męczennika z 1878 r., Jest to budowla murowana, ma cechy neogotyckie. Wewnątrz znajdują się pomniki z popiersiami oraz epitafia inskrypcyjne fundatorów, Karola Klobassy- Zrenckiego i Ignacego Łukasiewicza.
- kaplica grobowa I z 1880 r.
- kaplica grobowa II z 1 ćw. XX w.
- młyn XIX/XX w., naprzeciw kościoła
- dom „Rządcówka Klobassów” z 2 poł XIX w., na ulicy Klobassy-Zrenckiego
- plebania z 2 ćw. XX w. obok kościoła
- brama przejazdowa w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- budynek gospodarczo-inwentarski w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- stajnie oraz budynek gospodarczo-inwentarski w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- budynek gospodarczy I w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- owczarnia, ob. budynek inwentarski w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- budynek gospodarczy II w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- dom mieszkalny w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- spichlerz w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
- park w zespole folwarcznym z 1 poł. XIX w., ulica Łukasiewicza nr 20 i 22
Żeglce
- dwór z 1 poł. XIX w.
- park z 1 poł. XIX w.
