Atrakcje turystyczne:
- Kopytowa – Muzeum Kultury Szlacheckiej – Dwór w Kopytowej (2 ćw. XIX w.), który obecnie spełnia rolę muzeum wnętrz dworskich. Jego wyposażenie obejmuje okres od końca XVIII wieku do lat 60-tych wieku XIX. Ekspozycję stanowią pamiątki z powstań narodowych, meble, malarstwo polskie i obce, kobierce i bibeloty. Podział wnętrz został urządzony według typowych kanonów obowiązujących w epoce. Dla zwiedzających udostępniono następujące pomieszczenia: sień ze zbiorami trofeów myśliwskich oraz broni, kuchnia z oryginalnym wyposażeniem (zabytkowe naczynia i przybory kuchenne), pokój kredensowy, jadalnia, alkierz, salon z kolekcją portretów szlacheckich oraz gabinet właścicieli z oryginalnym kantorem dworskim i biblioteczką. Ponadto zwiedzający mogą zapoznać się z historią dworu, obyczajów szlacheckich i przedmiotów w nim znajdujących się;
- Zręcin – zabudowania folwarczne, na cmentarzu groby twórcy przemysłu naftowego Ignacego Łukasiewicza i jego żony, zabytkowy kościół z 1878 r. fundacji I. Łukasiewicza i Karola Klobassy-Zrenckiego (wewnątrz tablice pamiątkowe);
- Wrocanka – zabytkowy kościół drewniany z dzwonnicą, cmentarz choleryczny, pomnik wsi mieszkańców poległych w latach 1914-1921;
- Bóbrka – Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce jest obiektem unikalnym w skali światowej. Powstało na miejscu najstarszej w świecie kopalni ropy naftowej, założonej w 1854 roku, przez Ignacego Łukasiewicza – ojca polskiego i światowego przemysłu naftowego. Celem założenia Muzeum była idea zachowania i ocalenia przed zniszczeniem autentycznych budynków, maszyn, urządzeń, narzędzi, dokumentów o polskim przemyśle naftowym.
Na teren Muzeum przeniesiono z innych starych kopalń Podkarpacia szereg zabytkowych urządzeń, które rozmieszczono w trzech sektorach:
1. Górnictwa naftowego.
2. Przemysłu rafineryjnego.
3. Gazownictwa.
Zwiedzając Muzeum można zobaczyć obiekty pochodzące jeszcze z czasów Ignacego Łukasiewicza:
- unikalne w skali światowej, nadal czynne kopanki ropne („Franek” i „Janina”)
- obelisk upamiętniający założenie kopalni Bóbrka w 1854 roku
- kuźnia kopalniana (1856 r.)
- warsztat mechaniczny (1864 r.)
- zrekonstruowana wiertnica ręczna (1862 r.)
- kotłownia wyposażona w kocioł parowy (1867 r.)
W zabytkowym budynku administracyjnym tzw. Domu Łukasiewicza można zobaczyć:
- pamiątki związane z Ignacym Łukasiewiczem
- rekwizyty, symbole tradycji naftowych
- Bóbrka – Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza, zabytkowy kościół;
- Kobylany – zabytkowy kościół z 1775 r., dworek Sulimirskich i park z 300-letnimi dębami oraz pomnik upamiętniający mieszkańców poległych w czasie I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej „Cześć Poległym”;
- Wietrzno – wczesnośredniowieczne grodzisko z poczwórnym pierścieniem wałów i fos z X-XII w., zabytkowy kościół drewniany z poł. XVIII w. pw. św. Michała Archanioła z cennym, w większości późnobarokowym wyposażeniem wnętrza;
- Dukla – późnobarokowy pałac Mniszów, w którym mieści się Muzeum Historyczne – Pałac, park z unikatowymi drzewami, kościół parafialny z XVIII w. z cennym rokokowym wyposażeniem i niezwykłym nagrobkiem Amalii z Brühlow Mniszchowej, klasztor bernardynów i kościół św. Jana z Dukli, w którym znajdują się relikwie świętego, stojący u podnóża zespołu bernardynów pomnik upamiętniający pielgrzymkę Jana Pawła II w 1997 r., XVIII – wieczne kamieniczki w rynku i ratusz z XVII w., kirkuty oraz cmentarze wojskowe z I i II wojny światowej;
- Kopytowa – Muzeum Kultury Szlacheckiej – Dwór w Kopytowej (czyt. na stronie…);
- Długie – dworek Bobrowskich budowany w latach 1850-1899, obecnie siedziba Domu Dziecka;
- Żarnowiec – Muzeum Marii Konopnickiej – Siedzibą Muzeum jest dworek z XVIII w., przebudowany z końcem XIX w. oraz zabytkowy park o powierzchni 3,5 ha, które przekazane zostały Marii Konopnickiej w 1903 r. w darze narodowym z okazji jubileuszu 25-lecia pracy pisarskiej. Po śmierci Konopnickiej dworek pozostawał do 1956 r. w posiadaniu jej rodziny i zamieszkiwany był przez córki poetki – Laurę Pytlińską i Zofię Mickiewiczową. Muzeum w Żarnowcu powołane zostało do życia przez Ministerstwo Kultury i Sztuki w 1957 r. na podstawie aktu darowizny Mickiewiczowej i spadkobierców pisarki. W 1991 r. oddano do użytku budynek „Lamusa”, w którym mieszczą się ekspozycje, bogata w zbiory biblioteka, administracja Muzeum oraz pracownie i magazyny zbiorów.